Մոտ երեք ամսում Հայաստանի 2 մարզի 3 դպրոցում ավելի քան 200 երեխա՝ հիմնականում Արցախից բռնի տեղահանված ընտանիքներից, իրար հետ շփվեցին, խոսեցին հարազատ բարբառով, ստեղծեցին ու ստեղծագործեցին, սովորեցին ու սովորեցրին, ընկերացան ու սպասեցին հաջորդ հանդիպումներին։
Ֆրիդրիխ Էբերտ հիմնադրամի ֆինանական աջակցությամբ հնարավոր եղավ երեխաներին հասցնել որակյալ նյութեր, ստեղծագործարանի համար անհրաժեշտ պարագաներ:
«Մեդիան հանուն կրթության» ՀԿ-ի «Արցախի երեխաների սոցիալականացում» ծրագրի շրջանակներում 2024 թ. մարտի վերջից՝ յուրաքանչյուր շաբաթ օր, 12 հանդիպում տեղի ունեցավ երկու մարզի երեք դպրոցներում։ Հանդիպումները սկսվում էին հեքիաթի ունկնդրումով և շարունակվում 5 աշխատարաններում տարաբնույթ հմտությունների և կարողությունների զարգացմանը միտված աշխատանքներով։ Երեխաները կարող էին ընտրել իրենց սրտի զբաղմունքը՝ աճպարարություն, տիկնիկագործություն, ստվերների թատրոն, գունանկար կամ թերապևտիկ խաղեր։ Մի աշխատարանից մյուսն էին վազում՝ իրենց ուժերը փորձելու, հետաքրքրությունները բավարարելու, իրար օգնելու, լրացնելու, իմացածը մյուսին փոխանցելու։
Խոստովանեցին՝ շատ կցանկանային, որ իրենց դպրոցներում էլ կրթությունը հենց այս սկզբունքով կազմակերպվեր՝ առանց պարտադրանքի ու ընտրության հնարավորության ընձեռմամբ։
Նոր Հաճընում ու Մարմարաշենում ծրագիրն ավարտելուց հետո «Մեդիան հանուն կրթության» ՀԿ-ն խնդրագիր ստացավ Արարատի մարզի Զորակ գյուղից։ Լուր էին ստացել ծանոթներից հետաքրքիր աշխատարանների մասին։ Ծրագրի պատասխանատուները՝ Անուշ Մարտիրոսյանը, Լիլիթ Ավագյանը, Նելլի Հայրապետյանը, Սյուզաննա Դավթյանը, Սիփան Հայրապետյանը, Անժելա Մարտիրոսյանը և Կարեն Նազարյանը, սիրով համաձայնեցին չնախատեսված հանդիպում անցկացնել նաև Զորակի երեխաների համար։
Բոլոր հանդիպումներին մասնակցել են ծրագրով նախատեսվածից կրկնակի թվով երեխաներ։ Արցախում դժվարություններ տեսած երեխաների համար հընթացս ավելացող ջանքերի կրկնապատկումը միայն ուրախություն է պարգևում:
«Ծրագրի մասնակից երեխաները շարունակում են իրենց ընկերությունը, միմյանց հետ շփվում, ավելի ակտիվ գործում իրենց բնակավայրերում»,- արձագանքում են ծնողներն ու ուսուցիչները։
Նոր մեկնաբանություն