
Լուսանկարը՝ ՄՀԿ-ի
ԵՊՀ դասախոս, կրթության փորձագետ Սերոբ Խաչատրյանի և փաստաբան Արսեն Թավադյանի հեղինակած «Հասարակագիտություն 8» դասագրքի վերաբերյալ ԿԳՄՍ նախարարի հրամանի դեմ ներկայացված հայցի քննությունն այսօր ևս հետաձգվեց վարչական դատարանի դատավոր Ռոբերտ Մաքեյանի որոշմամբ:
Սերոբ Խաչատրյանը և Արսեն Թավադյանը պահանջում են վերացնել ԿԳՄՍ նախարարության՝ 01.07.2024 թվականի թիվ 1169-Ա/2 հրամանը՝ «Հասարակագիտություն 8» դասագրքին վերաբերող մասը:
Դատավորն այսօր ևս առաջ է քաշել հայցի ընդդատության թեման: Ասել է, որ օրենսդրության ուսումնասիրության լրացուցիչ անհրաժեշտություն է տեսնում գործի ընդդատության վերաբերյալ որոշում կայացնելու համար:
Հայցի քննությանն այսօր նույնպես ԿԳՄՍ նախարարությունից որևէ ներկայացուցիչ չի մասնակցել:
Հայցվոր կողմն այսօր ներկայացրած գրավոր բացատրությունների մեջ հիշատակել է անցյալ ամիս տեղի ունեցած դատական նիստին դատարանի մատնանշած հանգամանքը, ըստ որի՝ ԿԳՄՍ նախարարի հրամանի նախաբանում հղում է արվում ՀՀ կառավարության 2003 թվականի դեկտեմբերի 24-ի «ՀՀ պետական բյուջեից իրավաբանական անձանց սուբսիդիաների և դրամաշնորհների հատկացման կարգը հաստատելու մասին» թիվ 1937-Ն որոշման 34-րդ կետին:
Հայցվոր կողմը հիմնավորել է, որ այդ նշումը ձևական է. ընթացակարգը տեղի է ունեցել ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարի 09.06.2020թ.-ի «Հանրակրթական առարկաների դասագրքերի և ուսումնաօժանդակ գրականության ստեղծման, հրատարակման և հանրակրթության պետական չափորոշչին դրանց համապատասխանության գնահատման առարկայական հանձնաժողովների ձևավորման կարգը սահմանելու մասին» թիվ 20-Ն հրամանի հիման վրա, որի կայացումը նախատեսված է «Հանրակրթության մասին» ՀՀ օրենքի 30-րդ հոդվածի 1-մասի 26.2-րդ կետով:
Հայցվոր կողմը վարչական դատարանում հայցի քննության վերաբերյալ հիմնավորումները ներկայացրել է՝ թվարկելով 6 հատկանիշ:
Ըստ Սերոբ Խաչատրյանի և Արսեն Թավադյանի, ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարի 01.07.2024 թ. հրամանը անհատական իրավական ակտ է, և չի պարունակում իրավական նորմեր:
Վարչական ակտ ընդունում են վարչական մարմինները: Տվյալ դեպքում վիճարկվող հրամանն ընդունել է ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարը, որը ԿԳՄՍ նախարարության անունից գործող պաշտոնյա է:
Ըստ հայցվոր կողմի, հրամանի հասցեատեր են այն իրավաբանական և ֆիզիկական անձինք, որոնք մրցույթին մասնակցելու հայտ են ներկայացրել: Վերջիններս նախարարության աշխատակիցներ չեն:
Ընդգծված է նաև իրավական ակտերից բխող սահմանումն, ըստ որի՝ դասագրքերի փորձաքննությունը, երաշխավորումը նախարարության հանրային գործառույթն է:
Հայցվոր կողմը նաև նշել է, որ վարչական ակտն ընդունվում է կոնկրետ գործի կարգավորման նպատակով. ուղղված է հանրային իշխանությամբ օժտված մարմնի կողմից հանրային իրավունքի ոլորտում կոնկրետ անձին առնչվող կոնկրետ հարցի կարգավորմանը: Իսկ վիճարկվող հրամանն ընդունվել է կոնկրետ հանրային հարցի կարգավորման նպատակով. անհրաժեշտ էր որոշ առարկաների դասագրքեր երաշխավորել: Հրամանով որպես հաղթող հաստատվել են կոնկրետ անձինք:
Դատարան դիմած կրթության փորձագետն ու իրավաբանը նշել են, որ հրամանն իրավունքներ է շնորհել կոնկրետ անձանց, որոնց հեղինակած դասագրքերը հանրակրթական հաստատություններում կարող են օգտագործվել որպես ուսումնական նյութ:
Նոր մեկնաբանություն