Լուսանկարը` ՄՀԿ-ի
Միայն 20-րդ դարում մեծահասակների հավաքական միտքը հասկացավ, որ մարդկությունը չի կարող ինքնուրույն առաջնորդվել մարդուն մարդ դարձնող բարոյական մղումներով, իրավական զսպանակներ են պետք, որ մեծահասակները գիտակցեն, որ երեխաները ամենաանպաշտպան էակներն են, և որևէ «իմաստուն» որոշում կայացնելիս պետք է հաշվի առնել նրանց իրավունքները․ 1949 թ․ Փարիզում Կանանց միջազգային դեմոկրատական ֆեդերացիան հունիսի 1-ը հռչակեց Երեխաների պաշտպանության միջազգային օր։
Սակայն դա չի խանգարում, որ ինչպես գրեթե բոլոր դեպքերում, թղթի վրա մնան խելամիտ որոշումները, և շարունակվեն ոտնահարվել մեզանից ամենաանպաշտպանների իրավունքները։
Տարեցտարի մեծերն ավելի ու ավելի են նվաճում մանկության տարածքը՝ առաջնորդվելով բացառապես սեփական ամբիցիաներով, անտեսելով մանկության ամենամեծ առավելությունը՝ աշխարհը ինքնուրույն բացահայտելու մանկական անմիջականությունը և ազատությունը, խաթարելով բնականոն զարգացումը։
Նրանց իսկապես պաշտպանել է պետք բնական և անբնական աղետներից՝
Եվ մեծահասակների հորինած լիքը-լիքը այլ վտանգներից ու անհարմարություններից․․․
Ու թող լինեն ժամանակներ, երբ կարիք չի լինի Երեխաների պաշտպանության միջազգային օրը հատուկ առանձնացնելու, որովհետև նրանք պաշտպանված կլինեն ամեն օր և կապրեն խաղաղ, ապահով, առողջ, ստեղծագործ աշխարհում։
Ուսուցիչ
ՄՀԿ ՀԿ համահիմնադիր
Նոր մեկնաբանություն